1. صفحه اصلی
  2. محله های تهران
  3. دولاب تهران ، محله ای اصیل ، تاریخچه دروازه دولاب
دولاب

دولاب تهران ، محله ای اصیل ، تاریخچه دروازه دولاب

دولاب نام یک محله در منطقه ۱۴ تهران است و دروازه دولاب ، یکی از قدیمی ترین دروازه های تهران بود که در محله دولاب قرار داشت. محله دروازه دولاب از جمله محله های اصیل و قدیمی تهران است. دروازه دولاب در کنار قدیمی ترین محله های تهران قرار دارد. دروازه دولاب یکی از قدیمی ترین دروازه های تهران بوده است که در حصار شاه تهماسبی و در مجاورت چاله حصار قرار داشته است. شناسنامه محله دولاب حکایت از هویتی است که امروزه بخش اعظم آن در میان دود و سیمان شهر در حال فراموشی است. دروازه دولاب ، سرآسیاب دولاب ، حاج اسماعیل دولابی ، مسجد پیر دولاب ، حمام دولاب ، تکیه چال ، چهل تنان تهران و گورستان ممنوعه از اماکن و نام هایی است که در شناسنامه این محله اصیل ، همواره مورد بحث است.

محله دولاب کجاست؟

محله دولاب یکی از محله های مرکزی شهر تهران است که در منطقه 14 تهران قرار دارد. محله دولاب در گذشته وسعت بسیار زیادی داشته و بخش مهمی از اراضی شرق تهران که در خارج از حصار شاه تهماسب قرار داشتند در محدوده دولاب قرار داشتند. محله امروزی دولاب نیز به دو محله دولاب و محله سرآسیاب دولاب تقسیم شده است. محله دولاب از شمال با بزرگراه محلاتی، از شرق با بزرگراه امام علی ، از جنوب با خیابان خاوران و از غرب با خیابان امیرسلیمانی و خیابان آیت الله سعیدی محدود شده است و با محله‌های ‌ابوذر، محله طیب ، محله مینایی ، محله سرآسیاب دولاب ، محله خاوران و اتابک مجاورت دارد. محدوده شهرداری محله دولاب امروز بسیار محدود شده ، اما در گذشته دولاب منطقه ای وسیع را در بر می گرفت.

دروازه دولاب کجاست؟

دروازه دولاب یکی قدیمی ترین دروازه های تهران است. در زمان شاه تهماسب صفوی حصاری به دور تهران کشیده شد و چهار دروازه برای تردد اهالی تهران در چهار سوی تهران تعبیه شد. دروازه شمیران ، دروازه ری یا دروازه شاه عبدالعظیم ، دروازه قزوین و دروازه دولاب دروازه های تهران در آن زمان بودند. دروازه دولت پس از مدت کوتاهی به دروازه های تهران افزوده شد و در زمان قاجار با توسعه تهران تعداد این دروازه ها به دوازده دروازه رسید که دروازه غار ، دروازه خانی آباد ، دروازه یوسف آباد ، دروازه گمرک ، دروازه دوشان تپه ، دروازه خراسان و دروازه باغ شاه از دیگر دروازه های تهران در زمان قاجار بودند.

دروازه دولاب دروازه شرقی تهران بود که در کنار محله چاله میدان ، بازار نایب السلطنه ، محله سنگلج و خیابان ری قرار داشت. دروازه دولاب دروازه شرقی طهران قدیم بود. این دروازه ، تهران قدیم را به منطقه دولاب و دوشان تپه متصل می کرد. در زمان ناصرالدین شاه شهر تهران توسعه پیدا کرد و محل دروازه دولاب نیز تغییر کرد. دروازه دولاب به محلی رفت که در زمان پهلوی به سه راه شکوفه و پس از آن با نام چهار راه شمس شناخته می شد. دروازه دولاب به همراه بسیاری از دروازه های تهران در زمان پهلوی تخریب شدند و امروزه دیگر آثاری از آن نمانده است.

حتی با تغییر و تحولات زیادی که در نام های معابر تهران صورت گرفته است ، حتی به لحاظ هویتی نیز این اسامی و اماکن خدشه دار شده اند. امروزه تنها نامی که در می توان از نام پر آوازه دروازه دولاب تهران با آن همه اصالت و قدمت ، در تهران یاد کرد نام باقی مانده محله دولاب و نام ایستگاه اتوبوسی به نام ایستگاه دروازه دولاب است. این در حالی است که نام پر آوازه دروازه دولاب نه تنها از نام هایی است که شناسنامه تنها یک محله باشد ، که نام دروازه دولاب از جمله نام هایی است که در زمانی شناسنامه پایتخت ایران بوده است و تمامی تهرانی ها در آن زمان با نام این منطقه نام آشنا روزهای خود را در قلب تهران و قدیمی ترین محله های تهران سپری می کردند.

سرآسیاب دولاب کجاست؟

سرآسیاب دولاب ، یکی از محله های منطقه 14 تهران است. محله سرآسیاب دولاب در گذشته جزو محله دولاب بوده است اما بعدها با تقسیم بندی های زیادی که در میان محله های تهران روی داد ، سرآسیاب دولاب از محله اصلی خود جدا شد و امروز دارای مرزهای جغرافیایی جدیدی است. سرآسیاب دولاب در گذشته دارای قنواتی بود که سرچشمه آبرسانی به بخش های بسیار بزرگی از دولاب بود و به دلیل همین امر در این مکان آسیابی برای آرد کردن غلات منطقه قرار داده شده بود. این امر باعث شد تا نام این منطقه به سرآسیاب مشهور شده و امروز نیز آن را با نام سرآسیاب دولاب بشناسند. سرآسیاب دولاب از شمال با بزرگراه امام علی ، از شرق با خیابان کندی و خیابان واضحی فرد ، از جنوب با بلوار پاسدار گمنام و خیابان اکبر آبادی و از غرب با خیابان تاجیک ، خیابان کرمان و خیابان زهره محدود شده و با محله‌های ‌شیوا ، مینا و دلگشا مجاور است.

تاریخچه محله دولاب

دولاب در گذشته تا عهد صفویه نام روستایی از توابع شهر ری بود. این روستا در مجاورت خیابان ری در تهران قدیم قرار داشت و دارای اراضی وسیعی بود که از مجاورت تهران قدیم آغاز شده و تا منطقه دوشان تپه در شرق تهران می رسید. دولاب بر این اساس یکی از اصیل ترین محله های شرق تهران است. برای بیان اصالت و قدمت وحله دولاب همین نکته را می توان گفت که دروازه دولاب از قدیمی ترین دروازه های تهران در زمانی بود که تهران تنها چهار دروازه داشت. نامگذاری دروازه دولاب به این دلیل بود که دروازه دولاب ، دروازه ای بود که تهران را به روستای دولاب می رساند. اراضی دولاب بیشتر اراضی کشاورزی تهران بودند که آب خود را از قنوات و رودخانه های فصلی تامین میکردند. محله سرآسیاب دولاب نیز به دلیل سرشمه قنوات و وجود آسیاب آبی در آن به نام سرآسیاب دولاب شناخته می شد و در همین محل بود که محصولات غلات کشاورزان دولابی و تهرانی آسیاب می شد. قدمت آسیاب این محله به هشتصد سال می رسد.

ورود دولاب به تهران

در زمان ناصرالدین شاه تهران راه توسعه را در پیش گرفت و ده دولاب به شهر تهران افزوده شد و محل دروازه دولاب نیز تغییر کرد. دروازه دولاب به جایی در میان ده دولاب رفت و محله دولاب از آن زمان وارد حصار تهران شد. این اتفاق باعث شد تا نام محله دولاب نیز به مانند دروازه آن در میان محله های تهران ثبت شود. پس از این اتفاق دولاب همواره در فهرست محلات تهران وجود داشت. محدوده دولاب بسیار گسترده بود به نحوی که از مجاورت خیابان ری در قلب تهران آغاز می شد و تا اراضی دوشان تپه پیش می رفت.

در گذر زمان و در دوران پهلوی دوم و پس از انقلاب بود که شهرداری تهران ، اقدام به جداسازی محلات دولاب به دلیل وسعت بسیار زیاد آن کرد. دولاب قدیم مجموعه ای بسیار بزرگ بود که محله هایی مانند محله دولاب ، محله سرآسیاب دولاب ، محله مینا ، محله طیب ، محله بیسیم ، محله شیوا ، چهارصد دستگاه ، بخش‌هایی از محله آهنگ ، بخش‌هایی از بلوار ابوذر ، محله صد دستگاه و بخش‌هایی از محله نیروی هوایی و منطقه ۱۵ تهران را در بر می گرفت. این وسعت بزرگ ، امروز محدود به بخش‌هایی کوچک و منفک شده تبدیل شده است ، به طوری که محله دولاب ، سرآسیاب دولاب و چهارصد دستگاه ، از نظر جغرافیایی با یکدیگر فاصله داشته و از منظر هویتی نیز این اقدامات هویت و شناسنامه محله دولاب را خدشه دار کرده است.

برخی از رویدادهای تاریخی محله دولاب

سلطان محمود غزنوی در سال ۴۰۸ شمسی و در زمان لشگر‌کشی به ری در محله دولاب اقامت داشت.
اقامت سلطان ارسلان در دولاب و لشکرکشی او از این منطقه برای گرفتن ری در سال ۵۴۵ شمسی
ساخته شدن دروازهٔ دولاب در سال ۹۳۳
ساخته شدن دروازه دولاب جدید در سال ۱۲۴۶ با دستور ناصرالدین شاه قاجار
ساخته شدن جاده ای برای تردد میان تهران و دوشان‌ تپه در سال ۱۲۵۳ . نام جدید این خیابان ، خیابان پیروزی است که در بین مناطق ۱۴ و منطقه ۱۵ تهران ، مشترک است.
ساخته شدن خیابان شهباز (خیابان هفده شهریور) و تخریب دروازه دولاب و پر کردن خندق دور آن در سال ۱۳۰۹
سکونت نواب صفوی از اعضای ارشد جمعیت موتلفه اسلامی در این منطقه در سال ۱۳۲۴
در سال ۱۳۳۰ این محله دارای لوله کشی آب شد
ورود آیت الله سعیدی به محله دولاب در سال ۱۳۴۰ و تاسیس مسجد موسی ابت جعفر (ع)
ساخته شدن بزرگراه شهید محلاتی در سال ۱۳۶۸

معنی دولاب

کلمه دولاب از دو واژه دلو و آب تشکیل شده است. کلمه دولاب همچنین به معنای چرخ یا وسیله ای است که بر روی یک محور دوران کرده و چرخ می زند. کلمه دلو به معنی سطل بزرگی است که در گذشته مصارف بسیار زیادی داشته است و یکی از مهمترین مصارف آن کشیدن آب از چاه بود. معنی کلمه دولاب به جایی گفته می شود که با دلو از چاه آب می کشند. منطقه دولاب دارای اراضی زراعی بسیار زیادی بود که برای آبیاری زمین های آن آب چاه را به وسیله چرخی در بالای چاه آب ، از آن بیرون می کشیدند. در شهرهای مختلف دیگری از ایران نیز ما محله هایی را با نام دولاب داریم. شهر اصفهان ، شهر قشم، شهر اشکذر، شهر کامیاران و بخشی از گیلان دارای محله هایی با همین نام دارند.

محمد اسماعیل دولابی کیست؟

محمد اسماعیل دولابی معروف به حاج اسماعیل دولابی ، از عرفای به نام تهران بود و جلسات تدریس مذهبی و عرفانی خود را در تهران برگزار می کرد. محتوای تدریس او بیشتر در زمینه مفاهیم عرفانی به روش تخاطب دو سویه بود و شاگردان بسیار زیادی در محضر ایشت تلمذ می کردند.
محمد اسماعیل دولابی در منطقه دولاب چشم به جهان گشود. او در جوانی و در همین منطقه کشاورزی می کرد و در کنار کار کشاورزی آن به صورت آزاد در جلسات علمای دینی زمان خود مانند آیت‌الله سید محمد شریف شیرازی ، آیت‌الله شاه‌آبادی ، آیت‌الله تقی بافقی ، شیخ غلامعلی قمی و شیخ محمدجواد انصاری شرکت کرده و مراتب علمی و عرفانی خود را بالا برد.
از جمله افرادی که در محضر درس حاج اسماعیل دولابی شرکت می کردند، جوانان بودند. دلیل جاذبه کلاس های او برای جوانان این نکته بود که او در کلاس های خود مذهب را با ادراکی سرشار از زیبایی و محبت ورزی ، تدریس می کرد و این امر باعث شد تا جوانان بسیار زیادی به سمت کلاس های وی گرایش داشته باند. حاج اسماعیل دولابی پس از سالها تدریس ، در سال ۱۳۸۱ چشم از جهان فروبست و در آرامگاه حضرت معصومه در قم به خاک سپرده شد.

اماکن شاخص و گردشگری دولاب

محله دولاب به دلیل قدمت بسیار زیاد خود ، دارای اماکن تاریخی است. گورستان ارامنه تهران ، مسجد جامع بقیه الله ، بقعه سیده ملکه خاتون ، امامزاده اهل ابن علی ، حمام دولاب ، تکیه چال ، مسجد پیر دولاب و چهل تنان تهران از اماکن تاریخی و گردشگری دولاب تهران است. قبرستان ممنوعه دولاب
در سال ۱۸۵۵ لویی آندره ارنست کلوکه در تهران درگذشت. لویی آندره ارنست کلوکه پزشک محمدشاه و ناصرالدین‌شاه قاجار بود. پیکر او در محلۀ دولاب تهران به خاک سپرده شد و این اتفاق راه را برای خاکسپاری مسیحیان در این محله باز کرد. از آن زمان مسیحیان بسیار زیادی در این قبرستان دفن شده و در میان این دفن شدگان، چهره های سرشناسی نیز وجود دارند. قبرستان دولاب امروزه در اتوبان شهید محلاتی و بین خیابان شهید رضایی تاجری و خیابان مستفیذ او گلخانه های خیابان پاسدار گمنام قرار گرفته است. قبرستان ممنوعه را با نام های بسیار زیادی مانند قبرستان دولاب ، گورستان دولاب ، قبرستان ارامنه دولاب و گورستان ممنوعه دولاب می شناسند. دلیل نامگذاری این قبرستان به نام قبرستان ممنوعه آن است که برای بازدید از این قبرستان ، می بایست مجوزی از وزارتخانه های روسیه ، لهستان، فرانسه و ایتالیا دریافت کرد و بدون مجوز ، بازدید از این قبرستان ممنوع است.

بقعه چهل تنان دولاب
بقعه چهل تنان دولاب یکی از اماکنی است که دارای داستانی زیبا از تاریخ دولاب است. درباره ایران بقعه گفته اند که این مکان محل دفن چهل تن از یاران امام رضا (ع) است. یاران امام هشتم برلی رسیدن به مشهد می بایست خود را از این نقطه به جاده خراسان می رساندند که در محله دولاب به عمال خلیفه عباسی برخوردند. جنگی خونین میان آن ها درگرفت و چهل تن از یاران امام هشتم در این منطقه به شهادت رسیدند و پس از مدتی برای ایشان بقعه ای ساخته شد و از همان زمان بقعه چهل تن تبدیل به زیارتگاه شد. بقعه چهل‌تن دولاب امروزه در میدان شهید سعیدی، انتهای خیابان شهید آل‌آقا قرار گرفته است و به دلیل موقعیت این بقعه در مرکز شهر ، هر روزه زوار بسیار زیادی از این بقعه تاریخی دیدن می کنند. بنای بقعه چهل‌ تن بنایی ساده ، خشتی و چهارگوش است. طول هر ضلع داخلی بقعه چهل تن بیش از ۳‌متر بوده و بر اساس نظر کارشناسان سازمان میراث فرهنگی تاریخ ساخت بنای بقعه پیش از عهد صفویه بوده و تاج این بنا در زمان قاجار مورد مرمت قرار گرفته است. در زمان قاجار بود که ایوانی با پوشش ضربی به این بنا اضافه شد. در اطراف این بقعه گورستان قدیمی محله دولاب قرار داشت و در شمال این مکان مقبره‌ای متعلق به علمای دولاب وجود داشت که در سال ۱۳۵۳ تخریب شد.

مسجد پیر دولاب
مسجد پیر قدیمی ترین مسجد دولاب و یکی از قدیمی ترین مساجد تهران است که دارای قدمتی چند صد ساله است.
مسجد پیر نخستین و قدیمی‌ترین مسجد محله دولاب است. در گذشته مسجد پیر دولاب با بنایی از خشت و گل ساخته شده بود که دربی چوبی زیبایی این نما را دو چندان می کرد و زمین مسجد نیز با حصیر پوشانده می شد. مسجد پیر در دهه ۵۰ مورد بازسازی قرار گرفت و به شکل کنونی درآمد. روایات بسیار زیادی درباره دلیل نامگذاری مسجد پیر و فردی که در اصطلاح به او پیر می گفتند ، وجود دارد اما برخی از اهالی دولاب معتقدند که این مسجد به نام فرد خاصی نامگذاری نشده و کلمه پیر در این باره تنها به قدمت مسجد اشاره دارد و فرد پیر وجود خارجی ندارد. مسجد پیر از همان ابتدا بزرگترین مکان برای تجمعات مذهبی و سیاسی بود و بسیاری از افراد سرشناس مانند شهید نواب صفوی ، حاج تقی متبحری ، ، حاج علی جعفری، حاج شیخ مهدی حق‌پناه ، حاج عبدالله صالحی و خلیل طهماسبی در این مسجد رفت و آمد داشتند ، به طوری که بخش مهمی از مبارزات سیاسی دوران پهلوی در شرق تهران در این مسجد سازماندهی می شد. خانه شهید نواب صفوی نیز در مجاورت مسجد پیر قرار داشت.

حمام دولاب
حمام دولاب از اماکن تاریخی محله دولاب است. حمام دولاب دارای قدمتی ۴۰۰ ساله است و در فهرست آثار ملی نیز به ثبت رسیده است. تا چند سال پیش ، حمام دولاب به عنوان زورخانه مورد استفاده قرار می گرفت ، اما به دلیل عدم استحکام بنا ، این زورخانه تعطیل شد. در این مکان آثار و تصاویری از پهلوانان دولاب در گذشته وجود دارد که در نوع خود بی نظیر است.

تکیه چال
تکیه چال قدیمی ترین تکیه شرق تهران و یکی از قدیمی ترین تکیه های تهران است. قدمت تکیه چال به زمان قاجار باز می گردد. دلیل نامگذاری تکیه چال به این نام را می توان در محله چال مانند آن جستجو کرد. تکیه چال در محلی گود و چاله مانند ساخته شده و به همین دلیل به آن تکیه چال می گویند. این نوع از نام گذاری بی سابقه نیز نیست. در جاهایی دیگر واژگانی مانند حمام چال و در مجاورت این تکیه نشان می دهد که دلیل نامگذاری هایی از این دست گود بودن این اماکن است. تکیه چال از اماکن مذهبی است و یکی از آداب و رسوم دولاب و اهالی منطقه آن بود که در زمان ایام عزاداری ماه محرم ، عزاداران امام حسین ، با دسته های عزاداری از تکیه چال به سمت اماکن مذهبی دیگر مانند بقعه چهل تن دولاب ، امامزاده اهل‌بن‌علی(ع) و بقعه سیده ملک خاتون می‌روند. تکیه چال را به جرات می توان از تکیه های شناسنامه دار و اصیل شرق تهران به حساب آورد. در تمام مناطق ۱۴ و ۱۵ تهران ، هیچ تکیه ای را نمی توان با این قدمت یافت.

حمام دولاب
حمام تاریخی دولاب نیز در جای خود حرف های بسیاری را برای ما بازگو می کند.حمام دولاب در جایی در کنار مسجد پیر ساخته شده و دارای قدمتی چند صد ساله است. در کنار این حمام آب انباری ساخته می شود تا آب حمام را تامین کند. این حمام و آب انبار تا سال های طولانی مورد استفاده اهالی دولاب بود ، اما متاسفانه امروز هیچ اثری از آب انبار قدیمی محله وجود نداشته و حمام دولاب نیز متروکه شده و گاهی اوقات نیز به عنوان انبار مورد استفاده قرار می گیرد.

بقعه سیده ملکه خاتون دولاب
بقعه سیده ملکه خاتون دولاب نیز از اماکن زیارتی محله دولاب است. درباره شخصیت سیده ملکه خاتون گفته اند که این بانو از شیرزنان منطقه بوده و شهامت و شجاعت او تا حدی بود که در جنگی مانع اشغال شهر ری توسط مهاجمین شده است. سیده ملکه خاتون را شاهزاده ای ایرانی می دانند که در عنفوان جوانی همسر خود را از دست می دهد و به دلیل کوچک بودن فرزندانش ، خود حکومت ری را به دست گرفته و از این شهر در مقابل سلطان محمود غزنوی دفاع می کند. برخی نیز معتقدند که او مادر موید الدوله و فخرالدوله دیلمی بوده است‌. داستان تقابل سلطان محمود غزنوی و درایت سیده ملکه خاتون در مقابل او بسیار شنیدنی است.

در این باره گفته اند که وقتی سلطان محمود غزنوی تصمیم به حمله و اشغال شهر ری را داشت ، نامه ای به سیده ملکه خاتون نوشته و در آن نامه به او می گوید : که یا تسلیم شوید یا با جنگ و خونریزی ملک ری را تصرف خواهم کرد. سیده ملکه خاتون نیز در جواب سلطان محمود می نویسد : اگر تو در این نبرد پیروزمندانه شوی خواهند گفت که سلطان محمود یک زن را شکست داد و اگر در این نبرد شکست بخوری ، خواهند گفت که سلطان محمود از یک زن شکست خورد. این مکالمه باعث می شود تا سلطان محمود از لشکرکشی به شهر ری در زمان حکومت سیده ملکه خاتون ، منصرف شد. بقعه سیده ملکه خاتون در تقسیم بندی های امروز در محله اتابک قرار گرفته است.

زندگی در دولاب
زندگی در دولاب را باید با هویت درخشان این محله همراه دانست. دولاب از جمله محله های اصیل و شناسنامه دار تهران است و به همین دلیل دارای مردمانی خونگرم و صمیمی است. به دلیل اصالت دولاب این محله یکی از قطب های گردشگری در بین محله های جنوب شرق تهران است. وجود چندین مکان گردشگری مانند قبرستان ممنوعه ، بقعه چهل تنان ، بقعه سیده خاتون ، حمام دولاب و چندین اثر قدیمی دیگر ، گواه این گفته است که دولاب را می توان یکی از محله های خوب از نظر اماکن گردشگری و تاریخی دانست.

قیمت خانه و آپارتمان در سطحی متناسب است و بسیاری از کسانی که خواهان خرید مسکن اولی هستند ، این محله را برای خرید آپارتمان و خرید مسکن انتخاب می کنند و این موارد از نقاط قوت دولاب برای زندگی به حساب می آید. اما دولاب نیز به مانند محله های دیگر تهران دارای مشکلات و نقاط ضعفی برای زندگی است. زندگی در محله دولاب امروزه با مشکلاتی همراه شده است. محله دولاب در امروز ، دارای مشکلات بسیار زیادی است. بخشی از این مشکلات هویت محله را خدشه دار کرده و برخی دیگر از این مشکلات ، زندگی در دولاب را با چالش های بسیار زیادی مواجه کرده است. شاید هیچ کدام از این مشکلات به اندازه مشکلات هویتی نباشد که به دلیل نوع شهرسازی در تهران به وجود آمده است.

محله دولاب امروز چندین تکه شده که در مناطق مختلف و در میان بزرگراه های شرق تهران پراکنده شده اند. دولاب از جمله محله های بسیار خوش آب و هوای تهران در گذشته بود به نوعی که بسیاری از محصولات به خصوص صیفی جات این منطقه زبانزد خاص و عام بود. اما امروز نه تنها اثری از آن باغات زیبا در این منطقه به جای نمانده بلکه به دلیل رشد بی رویه جمعیت و تراکم بیش از حد در این محله دولاب با مشکلی جدی به نام ترافیک و آلودگی و مواجه است. پیش بینی می گردد که مشکل بارگذاری و تراکم در این محله بیشتر شود ، چرا که بافت فرسوده دولاب محتاج نوسازی است و در صورت این اتفاق به تراکم جمعیتی این محله افزوده خواهد شد.

سوالات متداول درباره محله دولاب

دولاب کدام منطقه تهران است؟
محله دولاب در منطقه 14 تهران قرار دارد.

معنی دولاب چیست؟
دولاب به معنی چرخی است که بر حول یکی محور دوران می کند. در گذشته در این منطقه برای کشیدن آب از چاه از دلوهایی استفاده می شد که با کمک چرخ روی چاه ها از درون چاه آب می کشیدند و به همین دلیل به این منطقه دولاب می گفتند.

سرآسیاب دولاب کجاست؟
سرآسیاب دولاب از جمله محله های دولاب بود. با تقسیم بندی های جدید محله های تهران ، سرآسیاب دولاب خود به محله ای جداگانه در شمال محله دولاب شده است.

جاهای تاریخی دولاب کدامند؟
در محله دولاب چندین مکان تاریخی وجود دارد. بقعه سیده ملکه خاتون ، بقعه چهل تنان ، حمام دولاب، تکیه چال مسجد پیر و گورستان ممنوعه از جمله اماکن تاریخی محله دولاب هستند.

5/5 - (1 امتیاز)
درکه تهران زیبا و چشم نواز
دربند تهران ، سفری مهیج به طبیعتی بی نظیر همراه با رستوران گردی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست
خروج از نسخه موبایل