تهران ، شهر یا روستا

در تاریخچه تهران بسیار ذکر شده است که تهران تا مدت ها دهی یا چند ده نزدیک به هم از دهات شهر ری بوده است. تهران در میان ری و شمیرانات قرار داشت و حلقه واسط بین این دو منطقه بود.
در زمان حمله مغول به شهر ری بود که گسترش تهران شروع شد. اهالی ری که خانه و کاشانه خود را در حمله مغول از دست داده بودند ، برای زندگی به تهران پناه آوردند. تهران پذیرای اهالی ری شد و بخشی از آن ها را در خود جای داد. اهالی ری در کنار مردم تهران قرار گرفتند و تهران کم کم از وضعیت ده و روستا به سمت شهر نشینی رفت.
تا آنکه شاه طهماسب برای محافظت از تهران دستور داد حصاری به دور تهران بکشند. دروازه های تهران یادگار دوران شاه طهماسب بود. دروازه شمیران ، دروازه شاه عبدالعظیم ، دروازه قزوین و دروازه دولاب یادگار آن دوران هستند. بعدها دروازه های دیگری هم برای تهران ساخته شد. دروازه دولت و دروازه خانی آباد و دروازه غار و چند دروازه دیگر برای تهران ساخته شد.
و تهران در زمان صفویه و پس از آن قاجار بود که رنگ و بوی کاملی از یک شهر نامدار را داشت ، به طوری که قاجار این شهر معتبر را پایتخت حکومت قاجار نامید.
در این ویدئو ، بخشی از تاریخچه شهر تهران توضیح داده شده است. محلات چال میدان و عودلاجان و سنگلج و درخونگاه را ناف تهران می گفتند و لوتی های تهران از واژه ناف تهران استفاده می کردند ، تا خود را تهرانی اصیل و بچه سنگلج و درخونگاه بنامند. جالب آنکه شعبان جعفری ، معروف به شعبان بی مخ ، و تعدادی از دار و دسته اش بچه محله درخونگاه بودند. تهران لوتی و بچه ناف تهرانی کم نداشت.